kustumiñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn kustum hag al lostger -iñ.

Verb

kustumiñ /kysˈtỹmːĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kustumet) (displegadur)

  1. Kustumiñ unan bennak : lakaat anezhañ da gemer ar boaz d'ober tra pe dra.
    • Un dra vat eo kustumi ar vugale a vihanik … BUSE 381
  2. Kustumiñ ober tra pe dra (komz, enebiñ).
    • Kustumiñ lenn brezhoneg. PIPI 1908/VI.
  3. Kustumiñ unan bennak da ober un dra bennak : lakaat anezhañ da gemer ar boaz d'ober an dra-se.
    • kustumiñ ar vugale da lavarout o fedennoù.
    • Bemdez e skuilhe tro-war-dro dezhi un dornadig had, abalamour kustumiñ al lapoused da zont d'en em vodan eno. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 380.)


kustumiñ verb gwan

  1. Bezañ boas da ober un dra bennak.
    • Pell amzer eo bet o kustumiñ.
  2. Dont da vezañ boas da ober un dra bennak
    • <skouer.>
  3. kustumiñ diouzh un den , diouzh un dra

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù

Gwelet ivez