kredfont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kred-, pennrann ar verb krediñ, hag an dibenn-ger -font

Furm verb

kredfont /ˈkredfɔ̃ɲ(t)/

  1. Furm ar verb krediñ e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
Setu, a soñjas Jobenn, en he gwele, breur Fant a deu da lâret ez eo marv e c'hoar ; bremañ e kredfont, marteze. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 69.)
"[...]. Hon mignoned ne gredfont biken ! [...]." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 77.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù