kousko
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar kousk-, pennrann ar verb kousket, hag an dibenn-ger -o.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | kousko |
| dre vlotaat | gousko |
| amreizh | digemm |
kousko /ˈkus.ko/
- Furm ar verb kousket e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
-
- « Lezomp anezañ e-unan », eme ar medisin, « gwelloc'h e kousko. [...] ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 58.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannig-verb nac'h na da skouer) :
- — [...] ; Jakez na gousko ket er gêr fenoz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 200.)
- — « [...]. Bremaik emañ kreisteiz o vont da skeiñ, hag an hini a zo lakaet da ziwall al lore a gousko betek un eur. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 99.)