koronal

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

koronal /kɔˈrɔ̃ːnal/ gourel (liester : koronaled)

  1. Ofiser a rez uhel en arme, zo ur rejimant dindan e veli
    • O welet an dro a gemere an traoù, an hini a yoa e penn an holl soudarded, ar c'horonal, pe n'oun ket petra oa, a skrivas, war un tamm paper hag her stagas ouzh moger ti-kêr ha war dor an iliz, ar c'homzoù-mañ en doa lakaet da daboulinat a-raok dre gement kogn a yoa er bourk : [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 172.)
    • Kement ha ken bihan ma c'hoarvezas ganin skrivañ div pe deir gwech da Baris diwar ali va c'horonal, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 14.)
    • [...], a venne goulenn en anv Doue digant o c'horonal pe digant pennoù brasoc'h c'hoazh bezañ kaset war o giz (!), kuit a varc'hata, d'an talbenn, ha pellaet diouzh an dogan Teyssard. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 16.)
    • [...], e rankas tec'hout diwar hent ur mailh war ar yezh-se, ar c'horonal Marchal, lakaet en e lec'h. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 18.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù