komerfe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar komer-, pennrann ar verb komer, hag an dibenn-ger -fe

Furm verb

komerfe /kɔ̃ˈmerfe/

1. Furm ar verb komer e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout (e brezhoneg Treger)

• Hep kemmadur :

— [...], hag am eus c'hoant e komerfe unan ac'hanoc'h anezhañ da bried. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 42.)

• Gant ur c'hemmadur dre c'hwezhañ (war-lerc'h ar raganv-gour renet am da skouer) :

— Ha penaos e fell dit-te, ma bugel kaezh, am c'homerfe biken da bried ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 101.)

Stummoù all

• kemerfe

Gerioù kevrennek

• adkomerfe
• degomerfe

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) prendrait ^(fr)