komeras

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar komer-, pennrann ar verb komer, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

komeras /kɔ̃ˈmeːras/

  1. Furm ar verb komer e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
Ur vaouez kozh, n'he devoa bugel ebet, hen komeras digante, hag a savas anezhañ evel he mab. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 131.)
[...], hag he lezvamm a gomeras kement a gas outi abalamour da se, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 169.)
Hemañ, pa savas, a gomeras ar c'hleze a oa e-tal e wele [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 44.)

Stummoù all

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù