koantoc'h

Brezhoneg

Diwar an anv-gwan koant hag an dibenn-ger -oc'h.

koantoc'h /ˈkwãntɔx/

Derez-uheloc'h an anv-gwan koant
- — Koant eo, met ra vo un hanter koantoc'h, a lâras unan. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 104.)
- Koantoc'h, a gave dimp, e oa ar mitizhien, ur rouedig-dantelezh du war o blev, ur chal livet-flamm war o divskoaz. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 32.)
Koantoc'h eget :
- — [...]. Eno am eus ur c'hoar hag a zo koantoc'h ha kaeroc'h egedon. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 19.)
- Hogen koantoc'h ha plijusoc'h da welout e oa c'hoazh Viviana eget na grede. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 94.)
- En ostaleri ma oa e pañsion, tost da Borzh-Trein, e servije, abaoe ur pennad, ur vatezh dilu, na koantoc'h na viloc'h eget nouspet hini all eus he seurt. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 16.)
Koantoc'h evit :
- — O ! Ya, emezi, gwelloc'h eo ganeoc'h kousket gant ma c'hoar yaouankañ, a zo koantoc'h evidon. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 89.)
Koantoc'h-koantañ : muioc'h-mui koant
zo koantoc'h : zo kaeroc'h, zoken
- — [...], a reas deomp holl chom hep paeañ ac'hanout hag hep lavaret bennozh dit, 'zo koantoc'h. [...]. — (Gab Milin, Marvailhoù Bro-Leon, Hor Yezh, 1999, p. 120.)