klokaat
Neuz
Brezhoneg
Verb
klokaat /kloˈkɑːt/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : klokaet) (displegadur)
- Lakaat da vezañ klok, klokoc'h
- Evit klokaat o berniad traoù kozh ec'h a Jakez hag Erwanig en devezhioù war-lerc'h d'ober tro ar stalioù prenañ ha gwerzhañ, [...]. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 39.)
- Echuiñ un dra bennak penn-da-benn
- <skouer.>