kilhoroù

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

kilhoroù /ˈkiʎɔru/ liester

1. Lodenn diaraok un alar, ha dreist-holl an div rod anezhi.
   • <skouer>
2. (dre fent) Divhar un den.
   • Un disterañ e oa badaouet, sonn e oa atav war e gilhoroù avat. — (Goulc'han Kervella, danevell Gwilherm postig hag ar c'hannerezed-noz, Ya!, niv. 947, 2023, p. 6.)

Troienn

• bezañ karr ha kilhoroù : bezañ kerent, pe evel kerent ( c'hoari gant ar gerioù kar ha karr)
• bezañ sonn, start, war e gilhoroù: bezañ sonn, yac'h
• lakaat aer en e gilhoroù : mont kuit buan
• lakaat an arar a-raok ar c'hilhoroù : kregiñ gant al labour dre ar penn fall
• lakaat sav dindan kilhoroù unan bennak : mirout outañ da ober tra pe dra
• sachañ e gilhoroù gantañ : mont kuit
• treiñ e gilhoroù : mont kuit