Mont d’an endalc’had

sachañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant sach hag -añ.

Verb

sachañ /ˈsaʃːã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Dilec'hiañ un dra bennak war-zu un dra bennak.
  2. sachañ un dra bennak war ul lec'h bennak, en ul lec'h bennak, diouzh ul lec'h bennak
    • Sachañ ar vag war an traezh.
    • — [...] Anzao ouzign ; ped gueach nec'h euz ket sachet tud enn da di evit ho mezvi, ha, pa vezent mezo, ped gueach ne c'heuz ket lakeat da zourn enn ho godel evit kemeret ho guenneien ! [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 321.)
    • [...] amañ a zo un dra bennak da sachañ diouzh ar mor. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 110.)
  3. sachañ kuit :lemel kuit .

sachañ war un dra bennak verb kreñv dieeun

  1. Embreger un nerzh war un dra bennak war-zu un den, da skouer: sachañ war blev un den, war lost ul loen.
  2. Sachañ warni : labourat start.

sachañ verb gwan

  1. sachañ gant an den, pe an dra:
    • Sach ganit!: Kemer hardizh (pa gomzer eus boued).
    Skarzhañ mat ar moged.

en em sachañ verb emober

  1. Mont kuit.
    • En em sachit alese evel ma karot ; n'eo ket me eo am eus ho taolet er poull, met n'eo ket me kennebeut eo an hini ho tenno er-maez. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
    • Diegi 'm eus [oc'h] en em sachañ diouzh an oto. — (Kristian ar Braz, Kest, Keit Vimp Bev, 2009, p. 6.)
  2. En em zibab.

Deveradoù

Troioù-lavar

Krennlavar

Troidigezhioù

Dilec'hiañ war-zu ennor
Embreger un nerzh war-zu ennor
Mont kuit
En em zibab