dibab
Neuz
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-gwan
dibab /ˈdiːbap/
- Mat-kenañ, dispar.
- Tud dibab, ur vaouez dibab, mistri dibab, servijerien dibab.
Troidigezhioù
Adverb
dibab /ˈdiːbap/
- Mat-kenañ, dispar.
- labourat, komz dibab : eus ar c'hentañ.
Troidigezhioù
- galleg : excellemment (fr)
- saozneg : excellently (en)
Anv-kadarn
dibab /ˈdiːbap/
- Ober ar c'hemm etre ar re vat hag ar re fall, pe kemer ar pep gwellañ, an hini gwellañ.
- Ober un dibab : dibab.
- E tiez-kenwerzh Brest e kavo brasoc'h dibab ha gwelloc'h-marc'had ? — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 68.)
- bezañ eus an dibab: eus ar c'hentañ
- Traoù eus an dibab : traoù mat-tre, eus ar c'hentañ.
- Brezhonegerien eus an dibab a oa an daou gozhiad ez on bet savet ganto, met ne ouie lenn nag an eil nag egile. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 8.)
Troidigezhioù
Verb
- dvizout ez eo an den-mañ-den, e-touez meur a zen, an dra-mañ tra, e-touez meur a dra, an hini a zegouezh ar gwellañ
- Ma tibab eur brinsez eveuz ann Hiberny
- Da veza he bried, da zont gant-han d'he-d'y : — (Sainte Tryphine et le roi Arthur, 1863, p. 2.)
- lemel ar re fall a-douez ar re vat, pe ar c'hontrol:
- Un dismantr-spered eo chom da zibab ar bigorned, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 117.)