dibab

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan

dibab /ˈdiːbap/

1. Mat-kenañ, dispar.
   • Tud dibab, ur vaouez dibab, mistri dibab, servijerien dibab.

Troidigezhioù

• galleg : excellent ^(fr)
• saozneg : excellent ^(en)

Adverb

dibab /ˈdiːbap/

1. Mat-kenañ, dispar.
   • labourat, komz dibab : eus ar c'hentañ.

Troidigezhioù

• galleg : excellemment ^(fr)
• saozneg : excellently ^(en)

Anv-kadarn

dibab /ˈdiːbap/

1. Mat-kenañ, dispar.
   • Ober an dibab  : dibab.

Troidigezhioù

• galleg : tri ^(fr)
• saozneg : sorting out ^(en)

Verb

dibab /ˈdiːbap/

1. dvizout ez eo an den-mañ-den, e-touez meur a zen, an dra-mañ tra, e-touez meur a dra, an hini a zegouezh ar gwellañ
   • Ma tibab eur brinsez eveuz ann Hiberny

   Da veza he bried, da zont gant-han d'he-d'y : — (Sainte Tryphine et le roi Arthur, 1863, p. 2.)

   • [...], hag an Tadou misionner zo distroet d'ho fareziou, laouen bras da veza bet dibabet gant Doue da gas he gomzou hag he c'hrassou da eur bobl ken din anez-ho. — (Y. P., Mision Elliant, Feiz ha Breiz niv. 70, 1866, p. 140a.)
   • En dez-all, eur jardiner en doa dibabet eur rozen eus ar re gaera evit he c'hinnig d'he dad a voa he C'houel antronoz. — (Goulven Morvan, Feiz ha Breiz niv. 79, 1866, p. 210b.)
2. lemel ar re fall a-douez ar re vat, pe ar c'hontrol:
   • Un dismantr-spered eo chom da zibab ar bigorned, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 117.)
3. bezañ eus an dibab: eus ar c'hentañ
   • Brezhonegerien eus an dibab a oa an daou gozhiad ez on bet savet ganto, met ne ouie lenn nag an eil nag egile. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 8.)

Gerioù heñvelster

• choaz

Adstumm

• dibabañ

Troidigezhioù

• galleg : choisir ^(fr) , sélectionner ^(fr)
• saozneg : choose ^(en)