kemenne

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kemenn-, pennrann ar verb kemenn, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

kemenne /kẽˈmɛnːe/

  1. Furm ar verb kemenn e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Unan eus reolennoù ar gouent a gemenne e vije fiziet er yaouankizoù-se, [...]. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 21.)

Troidigezhioù