Mont d’an endalc’had

kouent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

kouent /ˈkuːẽn(t)/ benel (liester : kouentoù)

  1. Savadur a vev ennañ leaned pe leanezed eus an hevelep urzh alies
    • Ar mogeriou a grene, ar guer a stracle, ar gouent oll a heje evel pa vije cren douar ; [...] — (Feiz ha Breiz niv. 337, 1871, p. 491a.)
    • Ur bagad paotred vihan a c'hoarie bazh-dotu en ur prad nepell diouzh mogerioù diavaez ar gouent. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 28.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù