kavo

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar kav-, pennrann ar verb kavout, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kavo
dre vlotaat	gavo
dre c'hwezhañ	c'havo
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

kavo /ˈkɑːvo/

Furm ar verb kavout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

Hep kemmadur :

[...] : ma ne gav ket en un tu e kavo en un tu all ; ma ne vez ket kavet a-gleiz e vezo kavet a-zehou. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 12.)

— « [...], ha goude dizoaniañ anezhañ e tistroio ar briñsez amañ adarre, pe e chomo eno, evel ma kavo gwellañ. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 87.)

— [...], ha pelec'h e kavo un aer yac'haus evel aer ar c'hoad, amañ ? [...]... — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 16.)

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannig-emober en em, ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

— [...]. Savet, savet, bugaligou ; klasket sikour, ha c'houi a gavo ; tennet ar vein, ha gret an ti, ha dorn Doue d'ho pinnigo ! » — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 128.)

« [...]. Met den onest ebet ne gavo netra da rebech d'in. [...] ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 38.)

— [...]... Petra vo lakaet dezhi c'hoazh, peogwir en em gavo dizale en-dro ?... [...] ?... — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 76.)

— Setu daou a gavo poanius mont en eil diouzh egile, a laras unan bennak. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)

Gerioù kevrennek

adkavo

Troidigezhioù

galleg : (elle)/(il) rencontrera ^(fr)
galleg : (elle)/(il) se trouvera ^(fr)
galleg : (elle)/(il) trouvera ^(fr)

Esperanteg

Etimologiezh

Savet diwar ar wrizienn a gaver el latin cava, galleg cave, saozneg cave, gant al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	kavo	kavoj
akuzativ	kavon	kavojn

kavo /ˈka.vɔ/

Kleuz, toull.