kavfomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kav-, pennrann ar verb kavout, hag an dibenn-ger -fomp

Furm verb

Furm ar verb kavout e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

Hep kemmadur :

— Penaos tremen an noz amañ ? Mar karet e c'hoarifomp d'an diñsoù, da c'hortoz an deiz da dont ? Berroc'h e kavfomp an amzer. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 65.)

— Azeomp eta, eme Herve, marteze e kavfomp eun dra bennak da zibri. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 107.)

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

— Barrikennou didalet, gwin a oa enne ! eme ar pôtr koz. Daoust ha ne gavfomp-ni ket unan, unanik hepken en he fez ?... — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 69.)

Gant ur c'hemmadur dre c'hwezhañ (war-lerc'h ar raganv-gour renet o da skouer) :

Met lezomp ar re-mañ bremañ en o c'haouedoù, lec'h o c'havfomp diwezhatoc'h, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 55.)

Gerioù heñvelster

kavimp

Troidigezhioù

galleg : (nous) trouverons ^(fr)