kargo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar karg-, pennrann ar verb kargañ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

kargo /ˈkarɡo/

  1. Furm ar verb kargañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Met, peogwir ne gargo c'houez vat ar rost ar c'hof morse, Alanig a yeas pelloc'h. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 79.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù