karge

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar karg-, pennrann ar verb kargañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

karge /ˈkarɡe/

1. Furm ar verb kargañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

Un hevoud leun a garge o izili, daoust pegen skuizh e oant bet. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, niv. 387, Gouere - Eost 2011, p. 63.)

Gerioù kevrennek

• adkarge
• diskarge

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) accablait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) chargeait ^(fr) (arme), (fardeau), (mission)
• galleg : (elle)/(il) emplissait ^(fr) , remplissait ^(fr)