kanfomp

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kan-, pennrann ar verb kanañ, hag an dibenn-ger -fomp

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kanfomp
dre vlotaat ganfomp
dre c'hwezhañ c'hanfomp
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kanfomp /ˈkãnfɔ̃m(p)/

  1. Furm ar verb kanañ e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
— Debret, ma bugale, emean, hag emberr, er gousperou, e kanfomp kaer adarre. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 64.)

Stummoù all

Stummoù rannyezhel

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù