gousperoù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar ger latin vespera (a dalveze da gentañ an abardaez, dibenn an deiz, ha diwar-se pedennoù an abardaez) deuet eus ar gregach hesperides.

Anv-kadarn

gousperoù /ɡusˈpeːru/ liester

  1. Pedennoù kanet diouzh an noz er relijion gristen.
    • Gousperoù ar c'hwiled. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 2.)
    • Digor e oa an nor, du-se, war ar C'hornog, ha drezi e tiskenne betek an daroù koroll didrouz ur bann heol melenik - koroll an efl ha moged klouar ezañs ar gousperoù, - a lakae teñvaloc'h ec'honded an nev sakr. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 7.)
    • Ne ouzon ket a belec'h oa deuet an hini a yoa lakaet e penn Sibiriliz ; ar pezh a zo gwir, eo, e-pad an oferenn-bred, deiz ar pardon, hag e-pad ar gousperoù, edo en iliz, sonn en e sav, e dok gantañ war e benn zoken e-pad ar gorreoù hag ar venediksion. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 226.)
    • Ar sadorn d'an noz ha dreist-holl ar sul goude ar gousperoù e tirede d'hor selaou - ha pemp pe c'hwec'h arvest a veze displeget bep tro ! - tud e-leizh eus ar parrezioù war dro, ha zoken eus ar Roc'h. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 77.)
    • Pa voe echu ar gousperoù, matezh an aotrou person ha dimezelled pinvidik Landremel, deut da zivleuniañ ar groaz, a lodas ar bokedoù etre ar vugaligoù. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 59.)

Troidigezhioù

Gwelet ivez

pennad wikipedia Hesperidezed.