huniñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn hun hag al lostger -iñ

Meneget en geriadur Gregor

Da geñveriañ gant ar verb kembraek huno

Verb

huniñ /ˈhỹːnĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : hunet) (displegadur)

1. (Kozh) Kousket
   • Edo aotrou Tremelven o huniñ sioul, e vlev gwenn a-fuilh war an doagenn en-dro d'e benn. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 50.)

Stummoù all

• hunañ

Gerioù kevrennek

• dihuniñ

Troidigezhioù

• galleg : dormir ^(fr) , sommeiller ^(fr)
• kembraeg : huno ^(cy) , cysgu ^(cy)

• saozneg : to sleep ^(en) , to slumber ^(en)