hun
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- A gaver en henvrezhoneg (hun).
- Meneget er C'hatolikon (hun).
- Da dostaat ouzh ar gerioù hun en kembraeg, en kerneveureg, suan en iwerzhoneg.
Anv-kadarn
hun /ˈhỹːn/ gourel (liester : hunioù, hunoù)
- Kousk
- Ober un hun : kousket ur pennad
- Ne oant ket e sell da c'hallout ober un hun hir, ken ankeniet ha ma 'z oant, an eil hag eben. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 49.)
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
Troidigezhioù
Norvegeg
Etimologiezh
Raganv
hun