gwelit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet pe gwelout, hag an dibenn-ger -it

Furm verb

gwelit /ˈɡɥeːlit/ /ˈɡwɛːlit/

  1. Furm ar verb gwelet/gwelout en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
— [...]. Evit pezh a sell ouzh ma mab, gwelout a rin diwezhatoc'h, rak ar paotr-mañ a welit dirazoc'h... — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 306.)
— Ha c'hwi, petra a welit pa sellit er melezour ? — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 222.)

Troidigezhioù