gwasko

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwask-, pennrann ar verb gwaskañ pe gweskel, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gwasko
dre vlotaat	wasko
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	kwasko
amreizh	wasko

gwasko /ˈɡwas.ko/

1. Furm ar verb gwaskañ/gweskel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :

— Na zebr ket re ; me a wasko war da droad pa vo poent dit paouez. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 73.)

Darn, neuze, pa o-devo eun troad bennag war ar re all, a wasko anezo gwasa ma hallint. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 194.)

Rimadelloù

• N'a n'eus ken sod
  Na laka ur bluenn war e dok,
  Ha pa vez sod-kaer
  E laka diw pe deir
  Iskuzit kompagnunez,
  Diskroget eo ma zurkez
  (pe : Rampet eo ma souflez)
  Ur wech all n'arruo ket
  Rag me a wasko war he beg ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 386.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) pressera ^(fr)