gwasko

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar gwask-, pennrann ar verb gwaskañ pe gweskel, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

gwasko /ˈɡwasko/

  1. Furm ar verb gwaskañ/gweskel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— Na zebr ket re ; me a wasko war da droad pa vo poent dit paouez. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 73.)
Darn, neuze, pa o-devo eun troad bennag war ar re all, a wasko anezo gwasa ma hallint. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 194.)

Rimadelloù

Troidigezhioù