gouzont
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar gouz-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -ont.
Furm verb
gouzont /ˈɡuːzɔ̃ɲ(t/
- Furm ar verb gouzout e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
-
- - N'ouzont ket ? - Gouzont.
- Mar gouzont un dra bennak e vo ret dezho lavarout. — (?, p. ?.)
- Gant ur c'hemmadur g/o :
- Spontus int ker, n'ouzont ket pegement da c'houlenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 125.)
- « [...]. Mar em eus lavaret ar wirionez avat, stlap er flamennoù, kenkoulz all, da vrizhachantourion hag a asur ec'h anavezont pep tra pa ne ouzont mann... » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 29.)