gourc'hemenne

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gourc'hemenn-, pennrann ar verb gourc'hemenn, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

gourc'hemenne /ɡurxẽˈmɛnːe/

  1. Furm ar verb gourc'hemenn e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Ur vouezh taer, dizanavez din, a c'hourc'hemenne din digeriñ. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 59.)
An dud a-feson ne lakaent troad ebet e-barzh hag a c'hourc'hemenne d'o bugale ober evelte, dreist-holl d'ar merc'hed. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 102.)

Troidigezhioù