gortozje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gortoz-, pennrann ar verb gortoz, hag an dibenn-ger -je.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gortozje
dre vlotaat c'hortozje
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat kortozje
amreizh c'hortozje

gortozje /ɡɔr.ˈtos.ʃe/

  1. Furm ar verb gortoz e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.
Neuze e savas ur soñj all en e benn : ma c'hortozje pell a-walc'h e yaje kuit ar bilim da heul an dour a rede eus ar feunteun. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 26.)

Troidigezhioù