glizh
Brezhoneg
Etimologiezh
- Meneget er C'hatolikon (gluiz).
- Da geñveriañ gant ar ger kembraek gwlith.
Anv-kadarn
glizh /ˈɡliːs/ hollek gourel
- Takennoùigoù aezhenn dour aet da zour war ar c'hlasvez pe war an douar diouzh an noz.
- Teurel a reas ur sell a-dreñv e gein, hag e welas e oa kaer an draonienn gant ar glizh war ar c'hlazenn hag an heol o parañ enni penn-da-benn. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 64.)
- — Merc’hig roue, e lavare,
Kaer out evel glizh ar beure. — (Marzin, er Barzhaz Breizh.) - Ar vuoc’h kentañ a ya d’ar prad
A lip ar glizh hag ar yeod mat. — (Gabriel Milin, Furnez ar geiz, euz a Vreiz, Brest, 1868, p. 124.)
- (Dre astenn-ster) Glav munut, yen peurliesañ, hag a gouezh goustadik a dakennoù stank-tre.
- Glizh a rae. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 77.)
- ... setu ur plac'h yaouank, koant e-giz ar glizh-mintin. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 40.)
- glizh ur vaouez
- Dourenn diwar reizh ur vaouez.
Doareoù-skrivañ all
- En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet gwlizh.
Deveradoù
Troidigezhioù
Takennoùigoù dour
- alamaneg : Tau (de)
- brezhoneg : glizh (br)
- daneg : dug (da)
- esperanteg : roso (eo)
- euskareg : ihintz (eu)
- faeroeg : døgg (fo)
- frizeg : dau (fy)
- galizeg : orballo (gl) , resío (gl) , rosada (gl)
- galleg : rosée (fr)
- henhebraeg : טַל(*) Patrom:m
- hensaozneg : deaw (ang)
- ido : roso (io)
- islandeg : dögg (is)
- italianeg : rugiada (it)
- japaneg : 露 (ja) (tsuyu)
- katalaneg : rosada (ca) , aigualada (ca)
- kembraeg : gwlith (cy)
- kerneveureg : gluth (kw)
- nederlandeg : dauw (nl)
- norvegeg : dugg (no)
- perseg : ژاله (fa) (jâleh) , شبنم (fa) (shabnam)
- portugaleg : orvalho (pt) , rocio (pt)
- saozneg : dew (en)
- sikilianeg : acquazzina (scn)
- spagnoleg : rocío (es) , relente (es)
- svedeg : dagg (sv)
- tchekeg : rosa (cs)
Glav