evelte

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Furm araogenn

evelte /eˈvɛlte/

1. Furm an araogenn evel, displeget en trede gour lies
   • Mes ne vanas ket kousket evelte. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 16.)
   • Ha setu Gabig dorn eus dorn gante, ha da dañsal ha da ganañ evelte : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 19.)
   • Rei a reas urz d'he stlepel e-touez ar sklavourezed, d'he magan evelte, ha d'he lakat d'ober al labouriou diêsan, hep true ebet ouz he yaouankiz. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 518.)
   • [...], hag e sonjas ober evelte. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 127.)
   • An dud a-feson ne lakaent troad ebet e-barzh hag a c'hourc'hemenne d'o bugale ober evelte, dreist-holl d'ar merc'hed. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 102.)

Gerioù heñvelster

• evelto

Troidigezhioù

• galleg : comme elles ^(fr) , comme eux ^(fr)