emroüs

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar emro-, pennrann ar verb emreiñ, hag al lostger -us

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen emroüs
Derez-uheloc'h emroüsoc'h
Derez-uhelañ emroüsañ
Derez-estlammiñ emroüsat

emroüs /ẽmˈroːys/

  1. A zo douget d'ober pep tra evit bezañ talvoudek pe blijus d'unan bennak

Deveradoù

Troidigezhioù