eürusted

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan eürus hag al lostger kaletaet -ded.

Anv-kadarn

eürusted /ɛyˈrystɛt/ hollek benel

1. Stad an hini zo eürus
   • Ne ouzon tamm piv eo, met sur n'eo ket ur plac'h a zo bet eürus, nag unan mat da hadañ eürusted war he lerc'h. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 14.)
   • Anat e welan n'emaout ket c'hoazh e barr an eürusted ! — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarc'h Embannadurioù, 2006, p. 14.)
2. (Dre astenn-ster) Chañs
3. (Relijion) Stad unan bennak zo gwenvidik
   • Doue a falveze dezhañ digoll, ar c'hentañ ar gwellañ, er bed all, el lec'h ma emañ ar gwir eürusted, [...] — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 34.)
   • [...], du-hont, e baradoz an dud didro, kleier ha violoñsoù an eürusted beurdadus ! — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 24.)

Stummoù all

• evurusted

Gerioù enepster

• gwalleur

Gerioù kar dre o ster

• eüruster

Troidigezhioù

• galleg : bonheur ^(fr)