dourañ
Neuz
Brezhoneg
- Diwar an anv-kadarn dour hag al lostger -añ.
Verb
dourañ /ˈduːrã/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Glebiañ un dra bennak dre stlepel dour warnañ
- Ret e vo dit dourañ da vokedoù, peotramant e varvint. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 158.)
- Degas dour ur stêr pe ur wazh... d'un dachenn douar dre ganioù pe sanioù.
- Glebiañ gant ul liñvenn bennak, un dourenn dreist-holl.
- [...], ar baotred a zisparl o c'hezeg ha, goude o dourañ, o stag dindan an avalennoù gant o bec'h melchon dirazo. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 36.)