dourañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn dour hag al lostger -añ.

Verb

dourañ /ˈduːrã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Glebiañ un dra bennak dre stlepel dour warnañ
  2. Degas dour ur stêr pe ur wazh... d'un dachenn douar dre ganioù pe sanioù.
    • Douret e vez a-hed ar bloaz en doare m'eo diaes-kenañ he disec'hañ a-walc'h evit lezel ar c'hezeg da zont enni gant falc'herezed. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 82.)
  3. Glebiañ gant ul liñvenn bennak, un dourenn dreist-holl.

Deveradoù

Troidigezhioù

  1. galleg : arroser (fr)
  2. galleg : irriguer (fr)
  3. galleg : abreuver (fr)