diweuz
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm anv-kadarn
diweuz /ˈdiɥːøs/ daouder benel (furm vihanaat : diweuzig, liester : diweuzoù)
- (Korfadurezh) Daouder an anv-kadarn gweuz
- « Ha ma kizellez Dezhi ur mousc'hoarzh war He diweuz ha war He dremm, ra vo mousc'hoarzh ar Baradoz. » — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 38.)
- Stouiñ a rae a-us dezhe, lavarout a rae dezhi he c'hare hag e poke d' he diweuz. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 409.)
- Klozet ganti he daoulagad, flastrañ a reas he diweuz gant un dic'hwezhadenn drivliet, war genoù Hor Salver. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 9.)
- Ha ken bras all ar mousc'hoarzh zo o parañ war ziweuz paotr ar gostezenn all. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 17.)