displege

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar displeg-, pennrann ar verb displegañ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	displege
dre vlotaat	zisplege
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	tisplege
amreizh	tisplege

displege /dis.ˈpleː.ɡe/

1. Furm ar verb displegañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• Gant ur c'hemmadur dr galetaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ ma, da skouer) :

Na grik na mik ne zistagas an ofiser-se keit ha ma tisplege ar C'hallez he danevell : [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 112.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) conjuguait ^(fr)  ; dépliait ^(fr) , déployait ^(fr) , étalait ^(fr)  ; développait ^(fr) , expliquait ^(fr) , exposait ^(fr) , racontait ^(fr)  ; étendait ^(fr)  ; montrait ^(fr)