displege

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar displeg-, pennrann ar verb displegañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

displege /disˈpleːɡe/

  1. Furm ar verb displegañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Na grik na mik ne zistagas an ofiser-se keit ha ma tisplege ar C'hallez he danevell : [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 112.)

Troidigezhioù