Mont d’an endalc’had

dislavaro

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dislavar-, pennrann ar verb dislavaret pe dislavarout, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

dislavaro /dizlaˈvɑːro/

  1. Furm ar verb dislavaret/dislavarout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« [...]. Alanig a zo bet bremaik barnet d'ar maro, hag, e gwirionez, dellezet en deus eur maro kriz, ha den ne zislavaro ar varnerien. [...] ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 73.)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù