diroc'he

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar diroc'h-, pennrann ar verb diroc'hal, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

diroc'he /diˈroːɣe/

1. Furm ar verb diroc'hal e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

Yonan a ziroc'he en korn an oaled, dindan al lutigenn. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 32.)

Gerioù heñvelster

• roc'he

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) râlait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) ronflait ^(fr)