Mont d’an endalc’had

diriaou

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an daou anv-kadarn deiz ha Yaou.
Da geñveriañ gant ar gerioù dydd Iau e kembraeg, de Yow e kerneveureg.

Adverb

diriaou /diˈrjɔw/

  1. Termen a dalvez d'ober anv eus ur Yaou tremenet pe da zont
  • A-benn diriaou e yin d'ar foar
    Ha me' breno ur mabig
    Mam, mam, mam a ray ma mabig
    — (Nolwenn Korbell, N'eo ket echu, Son ar plac'h n'he doa netra, 2003.)
Notenn

Ne grog ket an adverb-mañ gant un bennlizherenn evel ma ra an anv-kadarn Yaou

Troidigezhioù

Distagañ

Distaget[2] :
  • /diˈrjɔw/ (pe adstummoù) dre vras e Kernev ha Gwened
  • /diˈriˑo/ pe /deˈriˑo/, e Treger,
  • /di'ziˑu/ e Leon
  • /di'zjow/ pe /di'diˑu/ e Goueloù
  • /deˈ(r)jɔw/ e Kernev-Uhel

Notennoù ha daveennoù

  1. Reishoc'h e vije bet skrivañ oan moarvat.
  2. Nouvel atlas linguistique de la Basse-Bretagne, CRBC, 2001, kt. 118.