dileunie

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dileun-, pennrann ar verb dileuniañ, ur glebiadur notet -i-, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

dileunie /diˈlœ̃nje/

1. Furm ar verb dileuniañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

An osteleri neuze ne zileunie ket gant an everien gwin-ardant. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 123.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) désemplissait ^(fr)