dibabe
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar dibab-, pennrann ar verb dibab, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | dibabe |
| dre vlotaat | zibabe |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | tibabe |
| amreizh | tibabe |
dibabe /di.ˈbɑː.be/
- Furm ar verb dibab e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
-
- Roiñ a rae dezhi da debriñ en he dorn tammoù bara ha geot fresk a dibabe a bep tu, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 169.)
Troidigezhioù
- galleg : (elle)/(il) choisissait (fr) ; triait (fr)