deredjont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dered-, pennrann ar verb deredek, hag an dibenn-ger -jont

Furm verb

deredjont /deˈredʒɔ̃ɲt/ /diˈredʒɔ̃ɲt/

  1. Furm ar verb deredek e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Pa welas kement-se an teir flac'h, e teredjont er-maez eus an dour, o c'harmat hag o lâret : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 71.)
Ar wreg, ar vatezh, ar mevel, holl e teredjont eus hen klevet, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 205.)

Troidigezhioù