Mont d’an endalc’had

dastumas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dastum-, pennrann ar verb dastum, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

dastumas /dasˈtỹmːas/

  1. Furm ar verb dastum e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
[...] ; beuzet e vijent bet anez tud ar vag a zastumas anezo hag o digasas d'ar porz en distro. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 55.)
- Tapet eo ! a lâras Arzhur, hag e tastumas ar berenn. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 16.)

Troidigezhioù