damwele

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar damwel-, pennrann ar verb damwelout, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

damwele /dãmˈɥeːle/

  1. Furm ar verb damwelout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Etre delioù fonnus un dervenn gozh e tamwele Harry un digoadenn dirazo. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 264.)

Troidigezhioù