chomfomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar chom-, pennrann ar verb chom, hag an dibenn-ger -fomp

Furm verb

chomfomp /ˈʃɔmfɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb chom e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
   • — Deus ganen d'am c'hastell, hag e chomfomp amañ hon-daou. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 52.)
   • — [...]! Eno e chomfomp fenoz da gousket, e-mesk ar yeot dru, dindan ar gwe. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 4.)
   • — Marteze e chomfomp en despet d'imp, eme Herve. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 118.)

Gerioù heñvelster

• chomimp

Troidigezhioù

• galleg : (nous) resterons ^(fr)