chifañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn chif hag al lostger -añ.

Verb

chifañ /ˈʃi.fːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : chifet) (displegadur)

1. Glac'hariñ, poaniañ (unan bennak).
2. Feukañ.
3. Lakaat unan bennak diaes gant kerse.

Gerioù heñvelster

• doaniañ

chifañ verb gwan

1. Bezañ glac'haret/poaniet gant un dra bennak.
2. Feukañ.
3. Kaout kerse d'un dra bennak.

Deveradoù

• chifus

Stummoù all

• chifal
• chifiñ

Troidigezhioù

• galleg : (s')affliger ^(fr) , (se) chagriner ^(fr)
• galleg : (se) dépiter ^(fr) , (se) fâcher ^(fr) , (se) vexer ^(fr)