c'hoariadenn
Neuz
Brezhoneg
- Savet diwar c'hoari-, pennrann ar verb c'hoari, hag al lostger kevrennek -adenn (diwar -ad hag -enn).
Anv-kadarn
c'hoariadenn /xwariˈɑːdɛn/ benel (furm vihanaat : c'hoariadennig, liester : c'hoariadennoù)
- Abadenn c'hoari ; gwechad c'hoari ; taol
- Eno oberiadur ar c'hrampouezh n'ez eo ket ur c'hoariadenn evit ar vatezh-tiegezh, [...]. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 10.)
- Harry a reas e gentañ c'hoariadenn gant e echedoù nevez-flamm, ha trec'het brav e voe gant Ron. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 212.)
- Gounezet e oa ar c'hoariadenn ganto. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 292.)
- (dre skeudenn-lavar) Tra aes ha plijus da ober ; c'hoari, ebat
- — Ho ! nebeud a dra a-walc'h, eur c'hoariadenn. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 19.)