bruzunat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn bruzun hag al lostger -at.

Verb

bruzunat /bryˈzỹːnat/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : bruzunet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Mont e bruzun :
   • An douar a oa ruz gant ar gwad, ar vein a frailhe hag a vruzune dindan o zreid, [...]. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 144.)
   • Ar gwastell-mañ, 'vat, a vruzun : n'e-neus ket a zalh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 84.)

II. verb kreñv eeun

1. Ober bruzun gant un dra bennak:
   • Bruzunat bara.
2. (Dre astenn-ster) Drailhañ a-dammoù munut.
3. Lakaat da vezañ amuroc'h ; blotaat (diwar-benn an douar.

Gerioù heñvelster

• bruzunañ

Deveradoù

• bruzunachoù
• bruzunadur
• bruzunailhoù
• bruzunajoù
• bruzunaus
• bruzunek
• bruzuner
• bruzunerezh
• bruzunidigezh

Rimadell

-Aet eo ma yarig er wezenn,

N’ouzon ket penaos ober dezhi diskenn.

-Bruzunat bara e-kreiz an ti,

Ha lavaret dezhi: “Piti! Piti!”.

• — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 372.)

Troidigezhioù

1. galleg : s'émietter ^(fr)
2. galleg : émietter ^(fr) , briser en mille morceaux ^(fr) , pulvériser ^(fr) (réduire en poudre)