arvestiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn arvest hag al lostger -iñ

Verb

arvestiñ /arˈvestĩ/ verb kreñv dieeun (displegadur), hag ivez arvestal.

1. Chom da sellout:
   • Snape ne gredje ket ober droug dezhañ ma oa Dumbledore oc'h arvestiñ. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 230.)
2. Arvestiñ ouzh den pe tra : sellet gant bam hag evezh ouzh unan bennak/un dra bennak
   • Bugale en o dilhad gouronkañ ha diarc'hen o doa dilezet o c'hoarioù war an traezh evit arvestiñ a-dost ouzh an disparti. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)
   • Eus al lies bras a dud a oa oc'h arvestiñ ouzh an taol-kaer-se e pignas war-du an oabl ur youc'hadenn a estlamm. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 60.)
3. Arvestiñ ouzh den pe tra : sellet ouzh un abadenn, ur film, hag all
4. Arvestiñ ouzh : sellet pizh ouzh unan bennak/un dra bennak ; eveshaat, spiañ evit gouzout hiroc'h diwar-benn unan bennak/un dra bennak.

arvestiñ /arˈvestĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Beilhañ unan bennak marvet, unan bennak zo war e dremenvan

Deveradoù

• arvester
• arvestet

Troidigezhioù

• galleg : contempler ^(fr)
• galleg : assister ^(fr) (à)
• galleg : veiller ^(fr)