ankounac'hain

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ankounac'ha-, pennrann ar verb ankounac'haat, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

ankounac'hain /ãŋˌkũnaˈɣɑːĩn/

1. Furm ar verb ankounac'haat e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • « [...] : me, n'hoc'h ankounac'hain biken, n'ho tilezin ket, mar gellan. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 18.)
   • Ur servij ha ne ankounac'hain biken e-doug va buhez. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 34.)
   • [...]. Ur wech all n'hen ankounac'hain ket. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 49.)
   • Saïg ar Gô, Paganiz Plouneour ha war-dro, biken n'ankounac'hain an deizioù tremenet ganeoc'h holl !... — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 284.)

Gerioù heñvelster

• ankouain

Troidigezhioù

• galleg : (j')oublierai ^(fr)