ankouain

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ankoua-, pennrann ar verb ankouaat, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

ankouain /ãŋkũˈɑːĩn/

1. Furm ar verb ankouaat e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • Ne ankouain biken ar vad he deus bet graet deomp hag, [...]. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 42.)
   • Me hag a oa eno pa c'hoarvezas an traoù a zanavellan deoc'h amañ, n'ankouain biken an arvest bamus-se [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 62.)

Stummoù all

• ankounac'hain

Troidigezhioù

• galleg : (j')oublierai ^(fr)