Gwengolo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Simon Bening - Gwengolo

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon (1499): guẽngoloff.[1]
Ger kevrennek savet diwar guen « gwenn » ha coloff « kolo » gant ur c'hemmadur dre vlotaat, dre ma veze tarchadoù gwenn war deñval en toennoù soul nevez adkempennet goude an eost.[2] Testeniekaet eo an adstumm raknevez güenholo (1723) gant ur c'hemmadur dre c'hwezhañ[3], ma c'hoarvez anezhañ an eilstumm Gwenholo.
Da geñveriañ gant Gwynngala e kerneveureg.

Anv-kadarn

Gwengolo /ɡɥɛnˈɡoːlo/ gourel

  1. Navvet miz ar bloaz en deiziadur gregorian, dezhañ tregont deiz, goude miz Eost hag a-raok miz Here.
    • Eun dervez, var dro fin miz guengolo, ... EK
    • − Erru eo miz Gwengolo, a respontas ar vamm. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 407.)

Eilstummoù

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « Gwengolo » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia


Miz a-raok :
Eost
Mizioù ar bloaz Miz war-lerc'h :
Here

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Jehan Lagadeuc, Guẽngoloff, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.
  2. Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne
  3. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 407.