raouliet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar raoul-, pennrann ar verb raouliañ, ur glebiadur notennet -i-, hag an dibenn-ger -et

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	raouliet
Derez-uheloc'h	raoulietoc'h
Derez-uhelañ	raoulietañ
Derez-estlammiñ	raoulietat

raouliet /ˈrɔwljet/

1. Rust, garv e vouezh.
   • Raouliet e oa da-vat. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 75.)
   • Hini ebet ne reas fae warnañ, rak, a-raok ma voe echu ar pred, Lom a grogas da gana, met da gana fall-du, gant eur vouez raouliet, gwerz ar « Sarjant Major ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 10.)
   • Met erru e oa raouliet da vat ar mouezhioù, ne daent ket a-gevret, [...]. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 76.)
   • — Labour am eus d'ober amañ, Peeves, eme Harry, bepred gant e vouezh raouliet. Kerzh, ha chom pell ac'hann fenoz. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 283.)

Troidigezhioù

• galleg : enroué ^(fr)
• galleg : éraillé ^(fr)